De dag na onze jungle-tour hadden we ingeruimd om te chillen in Tena. We hebben de hele dag op internet gezeten, gehangen, gelezen, een nieuw kabeltje voor onze reserve-camera gekocht en een beetje rondgelopen door de straten. Ook werd onze was gedaan en dat was ook wel nodig want alles was modderig en stonk naar rook van het kampvuur.

De volgende dag, op 17 april, vetrokken we weer met de bus uit Tena naar Baños, een plaatsje op 5 uur rijden. De rit er naartoe verliep prima. Baños zag er heel wat vriendelijker uit dat Tena, met iets meer toeristen en veel meer te beleven. De ligging is ook prachtig, aan alle kanten omgeven door hoge, groene heuvels waar op verschillende plaatsen watervallen vanaf stromen, het dal in. Vanaf het busstation was het 10 minuten lopen naar ons Hostal Chimenea. Het zou ons beste hostel in Zuid-Amerika worden. De mensen waren heel erg vriendelijk, de kamer was zeer netjes en voor de afwisseling hadden we eens een normale douche, en geen elektrische (waar we altijd een beetje benauwd voor zijn met die vonken). De faciliteiten waren ook prima in orde en het ontbijt was heerlijk! Kortom, een goede uitvalsbasis. Die eerste dag in Baños alleen wat rond gelopen over de drukke straten en verder ontspannen. ´s Avonds gingen we even het internet op en toen zagen we dat er geld van onze rekening was gehaald. Wij konden deze transacties onmogelijk zelf hebben gedaan omdat we op de bewuste datum in de jungle van Tena zaten. Een van onze pasjes was dus waarschijnlijk gescimmed. Het wordt ons niet gemakkelijk gemaakt om ons in Ecuador veilig te voelen... Gelukkig stond er niet zoveel meer op de rekening (we naderen immers het einde) en hebben we alles vrij snel met ING kunnen regelen. Het geld zullen we wel terug krijgen en Tom krijgt een nieuw pasje.

Onze eerste hele dag in Baños hebben we besteed aan het verkennen van het dorp. Omdat het zondag was, was het overal op straat gezellig druk. In de plaatselijke kerk is het zondags zelfs zo druk dat ze 5 missen houden, die allemaal druk bezocht worden. De kerk zelf konden we door al deze missen niet van binnen bekijken. De straten er omheen zijn leuk, maar wel behoorlijk toeristisch. Overal restaurants en souvenirwinkels die allemaal, zoals gebruikelijk in Zuid-Amerika, exact hetzelfde verkopen en vaak ook nog in een rijtje naast elkaar zitten. Baños staat bekend om zijn snoepgoed, mierzoete toffee en zuurstokken, die overal op straat zelf gemaakt worden. Met name de Dulce de Leche, een soort fudge, is heerlijk! Die middag een lekkere Almuerzo (lunch van de dag) gegeten in een grote markthal. Verder natuurlijk weer veel gelezen en nog een souvenirtje gekocht.

19 april was alweer onze laatste dag in Baños. Na het ontbijt eerst voor de volgende dag een busticket gekocht naar Guayaquil, de grootste stad van het land. Verder op zoek gegaan naar vacatures voor Tom en nogmaals rondgelopen in het stadje. ´s Middags besloten we naar de Termas La Virgen, de plaatselijke thermische baden, te gaan. Dat bleken twee warme zwembaden en een koud bad te zijn. Helaas was het grote bad dicht voor onderhoud, maar het was niet druk dus konden we makkelijk in het kleinere bad terecht. Het water was wel heel erg warm en dus wisselden we steeds tussen bad en kant. Maar ontspannen was het wel, en ook het uitzicht over Baños en de heuvels rondom was prachtig. Bovendien zaten de baden vlak naast een waterval. Helaas ging het aan het eind van de middag enorm hard regenen, en dat hield niet op tot de volgende morgen. Die avond lekker gegeten in de Swiss Bistro en weer eens boeken geruild.

De volgende dag gingen we naar Guayaquil met de bus van 9.00 uur. We deden er 8 uur over, mede doordat de bus overal langs de weg stopte om mensen in te laten stappen en soms gewoon 20 minuten bleef staan om hoopvol te wachten op nieuwe pasagiers. Tijdens een van de stops keken we uit het raam en zagen we een doos vol met felgekleurde kuikens: roze, blauw en groen. Heel raar gezicht. Zo te zien waren ze niet geverfd, maar op deze manier gefokt. Maar waarom? In Guayaquil aangekomen gingen we op zoek naar een taxi. Guayaquil is een stad met meer dan 2 miljoen mensen en is redelijk modern voor Ecuadoriaanse begrippen. De busterminal lijkt meer op een vliegveld dan een busstation. Enorm groot, met subzero airco en allerlei dure winkels. Er stonden zo´n 50 taxi´s te wachten bij de uitgang dus lang hoeften we niet te zoeken. De taxichauffeur had zowel een rozenkrans als een boeddhabeeldje in zijn auto dus dat zat wel goed. Een half uurtje later kwamen we aan bij Hostal Suites Madrid, in downtown Guayaquil vlakbij de hoofdstraat Av. Neuve de Octubre. De hostals in Guayaquil zijn relatief erg duur, maar we hadden airco en dat bleek een noodzaak te zijn vanwege het drukkende weer.

De dag erna stonden we op met regen. Dit zou tot in de middag aanhouden. De ochtend was het weer eens tijd om te internetten. Tom had zijn CV op internet gezet en had hier 2 verzoeken op gekregen om te solliciteren. Tom is dus even bezig geweest met het opstellen van brieven en de communicatie hieromheen. ´s Middags werd het beter weer en toen gingen we naar de Malecon 2000, een lange, moderne boulevard aan de Rio Guayas. Hier is een groot winkelcentrum gevestigd, musea, IMAX en leuke parkjes met om de honderd meter een ijscocar en banken om van het uizicht te genieten. We zijn naar museo Anthropologico y de Arte Contemporaneo geweest, wat wel aardig was. Het bood alleen niet veel aanvulling op wat we al gezien hadden en had geen Engelse bijschriften.

De volgende ochtend na het ontbijt eerst de brief van Tom afgerond en opgestuurd. Daarna gingen we terug naar de Malecon om een ander museum te bezoeken, die de geschiedenis van Guayaquil in 14 miniatuur diorama´s laat zien. Dat was heel erg leuk en heel mooi gemaakt. Zowaar was er hier Engelse uitleg bij, die we via een druk op de knop konden horen bij elk venster. Op de terugweg zijn we langs een park gelopen waar schildpadden en leguanen rondzwemmen/lopen. Ze leven niet achter een hek en kunnen dus zo het park uitlopen maar blijkbaar doen ze dit niet. Een heel grappig gezicht zo midden in de stad. Die avond eindelijk weer eens wat groenten gegeten bij een restaurant, een unicum in Ecuador.

Toen was het alweer de 23^ste en gingen we om 11.30 uur met de bus naar Puerto Lopez, een kustplaatsje op 4 uur rijden. Volgens de Lonely Planet is dit een verplichte stop gezien het relaxte karakter en de mooie stranden. Toen we aankwamen gingen we op zoek naar een hostel. Het hostel wat we eerder op internet hadden gevonden bleek 2 keer zo duur te zijn als op de website stond. Nog maar even verder kijken dus. We vonden een leuk hostel dichtbij de zee, Sol Inn. We hebben een bamboehutje met een eigen badkamer en een heel groot bed. Die dag een beetje rondgelopen en op het strand een vruchtensapje gedronken. Op straat kwamen we Winston Churchill tegen, de plaatselijke touroperator. Hij vertelde ons over een boottrip waarbij je gaat vissen en snorkelen. Dit leek ons wel wat, maar we besloten pas later te boeken.

De tweede dag in Puerto Lopez was het heerlijk weer en hebben we zo´n beetje de hele dag op het strand gelegen en gezwommen. Echt weer een vakantiegevoel. We zijn inmiddels de laatste week van onze reis ingegaan dus we genieten nog zo veel mogelijk. De zon is wel fel maar in de schaduw is het goed uit te houden. ´s Avonds lekker verse vis gegeten en daarna nog een cocktail op het strand met uitzicht op de zee en de sterren. We vermaken ons hier wel!

Op maandag gaan we de boottocht van Winston Churchill doen en de dag erna gaan we naar Quito, waar we de laatste 2,5 dag zullen besteden. Voor degenen die het willen weten: zaterdag 1 mei komen we met vlucht IB3250 (Iberia) om 18.20 uur aan op Schiphol!