Greymouth is niet veel meer dan de kleur in de naam doet vermoeden, dus we waren blij dat we hier maar 1 nacht gepland hadden. De camping had 1 groot voordeel: de hot-tub! We hebben dan ook heerlijk een tijdje in het warme, bubbelende water doorgebracht. Ontspannen dus (hard nodig na bijna 6 maanden vakantie).

Het was de volgende dag een paar uurtjes rijden naar het plaatsje Franz Josef, waar de beroemde Franz Josef gletsjer zich bevind. Ons geluk kon niet op toen bleek dat we een strakblauwe lucht tegemoet reden. Nadat we op onze camping Rainforest Retreat hadden ingecheckt liepen we door de hoofdstraat en daar wachtte ons een eerste blik op de gletsjer. Indrukwekkend, ook al vanaf deze afstand (zie foto). Toen reden we naar de parkeerplaats vanwaar een 45 minuten durende wandeling naar de voet van de gletsjer begon. We moesten eerst nog door een stukje regenwoud lopen voordat we vrij zicht hadden op de gletsjer. De ohhh’s en ahhh’ werden steeds luider naarmate we dichterbij kwamen. Wat een prachtig gezicht! We keken de vallei in waar een paar honderd jaar geleden de gletsjer nog lag, maar wat nu een maanlandschap van achtergebleven rotsen en stenen was. Het ijs heeft een hele mooie kleur, zuurstofloos dus blauwachtig. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt door heel veel foto’s te maken. Dat bleek een goede zet want de dagen erna zou het veel gaan regenen. Eenmaal bij de voet van de gletsjer zagen we pas goed hoe dik het ijs is: tot wel 300 meter dik. Het uiteinde was al aan het smelten en brokkelen en kwam terecht in een snelstromende rivier. Dat hoorde je soms bulderend naar beneden storten, machtig! Zoiets hadden we nog nooit gezien, een overweldigend en fantastisch natuurfenomeen. Bovenop het ijs zagen we wat groepen mensen lopen met een gids, dat leek ons ook fantastisch om te doen. Echt zelf op het ijs van een gletsjer lopen! Op de terugweg naar de parkeerplaats eerst nog een mooi uitzicht van de gletsjer vanuit het regenwoud (dat komt hier tot zeer dichtbij de gletsjer) bij Peter’s pool bekeken (zie foto). Eenmaal terug in het dorpje zijn we gelijk gaan bekijken wat de mogelijkheden waren om zelf op Franz Josef te lopen. Er bleek geen beschikbaarheid meer te zijn de volgende dag, maar nog wel de dag erna. Daarom maar besloten de volgende dag naar de zuster gletsjer Fox, welke 20 kilometer verder gelegen is, te gaan en pas de dag erna Franz Josef te gaan beklimmen. We werden meteen enthousiast! De rest van de dag een beetje gechilled op de camping.

De volgende dag hadden we de hele dag de tijd om de Fox gletsjer en omgeving te bekijken. Fox is net als Franz Josef een zeer actieve gletsjer die soms wel tot 12 meter per dag kan verschuiven! De rit van 20 kilometer duurde meer dan 30 minuten vanwege de bochtige wegen. Maar wel weer heel erg mooie wegen met mooie uitzichten. Het dorpje bij Fox gletsjer is zomogelijk nog kleiner dan die bij Franz Josef dus daar waren we zo doorheen. Onze eerste bestemming was Lake Matheson vanwaar je een heel mooi uitzicht over Mount Tasman en Mount Cook zou moeten hebben. En dat was ook zo (zie foto)! Vooral de reflective pool is heel erg mooi. Later bij het terugkijken van de foto’s wisten we soms niet eens meer wat de boven en onderkant van de foto was, zo spiegelglad was het water. Op onze loop rond het meer kwamen we nog een aantal mooie uitzichten tegen. Na afloop van de wandeling geluncht in de camper, waarna we op weg zijn gegaan naar Fox. Om de gletsjer te bereiken moesten we over een van de vele eenbaansbruggen die ze in Nieuw-Zeeland hebben. Vele hiervan zijn ook nog heel oud en van hout gemaakt, best wel grappig om over te rijden. Vanaf de parkeerplaats in ongeveer 30 minuten naar de voet van Fox gelopen. Ook hier weer mooie uitzichten, maar ook wat meer zwart ijs te zien en vooral veel stenen en rotsen. Aan het einde van de heenweg naar de voet van de gletsjer begon het te regenen om pas (zoals later bleek) de volgende dag rond 13.00 uur weer op te houden. We zijn dus maar snel teruggelopen naar de parkeerplaats en teruggereden naar de camping. De rest van de middag en avond gedwongen in de camper gebleven en gechilled.

De derde dag in Franz Josef was de grote dag, we zouden de gletsjer gaan beklimmen! Helaas begon de dag met regen, regen en nog meer regen. Die middag zou het moeten opklaren, dus daar hoopten we maar op. Vanwege de regen hebben we die ochtend eigenlijk niets gedaan (alweer niet). Om 12.30 uur moesten wij ons melden bij Franz Josef Glacier Guides vanwaar de halve dagtocht zou vertrekken. Eerst kregen we een uitleg over veiligheid enzo en werd ons verteld dat we bergschoenen, sokken, klimijzers, regenbroeken, wanten, mutsen etc. op konden halen en aan konden trekken. Nadat we alle 40 voorzien waren van onze uitrusting zagen we er identiek uit en stapten we in de gereedstaande bus. De bus bracht ons direct naar de parkeerplaats waar we twee dagen eerder ook al geweest waren. Inmiddels was de regen zowaar even opgehouden dus we hadden goede hoop dat we het ijs droog op konden. Vanaf de parkeerplaats in volledige uitrusting naar de voet van de gletsjer gelopen. Onderweg naar de voet kregen we nog additionele uitleg over wat wel en wat niet te doen. Aan de voet aangekomen bonden we onze klimijzers onder (zie foto) en haakte de eerste deelnemer af! Het was deze dame toch iets te spannend geworden zo aan de voet van de torenhoge gletsjer. Het is inderdaad niet meteen duidelijk hoe je daar veilig op moet komen. Helaas begon het op dat moment weer te regenen, en zou het welhaast continu blijven regenen gedurende onze trip. Jammer, maar daar laten wij ons niet door tegenhouden. Bovendien betekende dit een extra uitdaging voor ons. Eindelijk was het dan tijd om het ijs op te gaan. Eerst moest je een ijstrap van 200 treden beklimmen (zie foto), dat lijkt makkelijker dan het is aangezien je nog niet gewend bent aan je schoenen en de grip die de klimijzers leveren. Ons was beloofd dat de weg omhoog het moeilijkste deel van de trip zou zijn... Bovenaan de trap ging het ijs over in los puin en stenen, die door de regen extra glad geworden waren. Dit werd een tweede deelnemer teveel, die ging met een andere groep direct terug naar beneden. Behalve dat er veel losse stenen en puin bovenaan de trap lagen moest je ook nog heel erg steil omhoog op zigzaggende paadjes richting de top. Dat was soms best wel even slikken, maar niet teveel naar beneden gekeken. Door ons volledig op de wandeling te concentreren hebben we het weten te redden. Boven aangekomen werden we getrakteerd op ons eerste uitzicht over de rest van de gletsjer met zijn kloven en spleten. Buitenaards om te zien. Naar beneden kijkend begonnen we ons zorgen te maken over de afdaling, dat was van latere zorg. Vervolgens gingen we lopen in de torenhoge kloven en smalle spleten, waar je soms best even moest klimmen. Wat een buitenaards uitzicht, overal om je heen blauw ijs, heel bijzonder. Compleet anders dan alles wat je ooit hebt gezien. Helaas konden we niet echt mooie foto’s maken door de regen, dus hebben we veel foto’s met spetters. Dat mocht de pret echter niet drukken. We liepen met een constante ‘big smile’ op de gletsjer. Na ongeveer anderhalf uur op het ijs gingen we terug. We moesten dezelfde weg naar beneden, waardoor onze zorgen weer terugkwamen. Het is toch wel heel hoog en heel steil... Ook het losse puin op weg naar de ijstrap hielp niet. Maar de gids had gelijk: toen we eenmaal op weg waren viel het reuze mee. Een half uurtje later stonden we veilig beneden met een flinke adrenaline-rush. Wat een gave ervaring! We waren heel erg blij dat we de trip niet afgezegd hadden door de regen. Die avond de foto’s bekeken, en vroeg gaan slapen. We konden de spierpijn al voelen opkomen.

De volgende dag was het in ieder geval weer droog en zonnig. Vroeg in de ochtend vertrokken we op weg naar Queenstown. De grootste attractie van de dag bleek de rit zelf: prachtige uitzichten op meren en bergen in het mount Aspiring gebied en lake Hawea rondom het plaatsje Wanaka. Halverwege de middag kwamen we aan in Queenstown. We gingen gelijk maar inchecken bij de camping: Creeksyde Holiday Park. Er bleken nog maar 2 plekken beschikbaar te zijn dus we hadden geluk. En dat terwijl het een ontzettend dure (voor onze begrippen) camping is. Maar de locatie is erg gunstig, een paar minuten lopen van het centrum af. Rest van de dag niks meer gedaan. We blijven twee nachten in Queenstown, waarna we naar Milford Sound gaan, waar we mooie verhalen over hebben gehoord.