We zijn in Sydney! Wat een overgang om vanuit het chaotische Ho Chi Minh City aan te komen in Australie. Het mag dan een miljoenenstad zijn, het lijkt hier wel Rome op zondag; bijna niemand op straat! Heerlijk rustig en ook het oversteken gaat hier kinderlijk eenvoudig. De meeste mensen wachten hier rustig voor een rood stoplicht terwijl er in de verste verte geen verkeer aankomt. Dat is lang geleden...

Maar laten we bij het begin beginnen. Op 27 december was het tijd om Ho Chi Minh City te verlaten en richting Sydney te vertrekken. Aangezien we met Cathay Pacific vlogen zouden we via Hong Kong gaan. Dus eerst bijna 3 uur de verkeerde kant op vliegen en dan nog 9 uur de goede kant op, al met al zeker 6 uur nutteloos heen en weer gevlogen en kerosine verbrand. Dat schijnt er allemaal bij te horen. Anyways, ‘s ochtends werden we met een taxi naar de luchthaven van Saigon gebracht via een typisch Zuidoost Aziatische route. We reden dus door veel te nauwe straatjes die ogenschijnlijk te smal zijn, maar waar best verkeer van beide kanten kan rijden en elkaar ook nog kan passeren, alhoewel dat laatste wel heel rustig en voorzichtig moet gebeuren. Een leuke ervaring ter afscheid van dit bijzondere continentdeel. Op de luchthaven aangekomen gelijk inchecken, maar toen bleek het visum van Yvonne voor Australie niet in orde te zijn. Hmmm. Ze konden geen match maken tussen het paspoortnummer van Yvonne en het visum. Dat kan best eens te maken hebben met een probleem waar wij al eerder tegenaan zijn gelopen. Het laatste teken in Yvonne's paspoort kan namelijk evengoed een ‘nul' als een letter O zijn. Daar is misschien tijdens de aanvraag van het visum iets mis gegaan. Ons werd gevraagd even te wachten terwijl er een berichtje naar Australie ging. We zagen onze droom van eenoud en nieuw in Sydney al uiteen spatten... De opluchting was dan ook groot toen er na een klein half uur witte rook was, we konden inchecken en opweg naar Sydney. Maar eerst dus naar Hong Kong. Op de luchthaven van Hong Kong hebben we een uur of 5 gewacht en aan het begin van de avond vertrokken we dan echt naar ons einddoel. Op beide vluchten hadden we best goede stoelen en was er voldoende entertainment aan boord. Prima dus. Op 28 december om 7.15 uur kwamen we aan in Sydney in de stromende regen! Dat hadden we niet verwacht. De hele lucht was bewolkt en grijs. Balen. Snel met een airport shuttle naar HarbourCity Backpackers gereden, waar we om 9.00 uur aankwamen en direct te horen kregen dat we pas om 13.00 uur in konden checken. Aangezien het nog steeds regende een tijdje gehangen totdat het weer beter werd. Toen even de stad in gegaan en om een uur of 1 in gaan checken. We bleken een nette kamer met 2 stapelbedden te hebben die we met twee meisjes moesten delen. Bij ons hostel bleken er 2 pakketjes voor ons aangekomen te zijn uit Holland. Een van onze ouders en een van Saskia. Dat was heel erg leuk! We hebben veel Nederlands snoepgoed, kaarten en tijdschriften gehad. Hartstikke bedankt daarvoor! Eindelijk weer eens wat achtergronden over het nieuws in Nederland. Gelukkig bleek al snel dat er niets gebeurd is... De rest van de dag hebben we een beetje geluierd en bijgekomen van de reis.

Onze eerste hele dag in Sydney hebben we gebruikt om de stad verder te bekijken en wat te winkelen. We hebben namelijk al 4 maanden dezelfde shirts en broeken aan, dus die zijn wel aan vervanging toe. Direct vonden we al wat leuke spullen in het centrum, en we zijn ook nog even naar Darling Harbour gegaan op zoek naar een Nederlandse snackbar die daar zou zitten. Die bleek helaas vertrokken te zijn, jammer want we hadden net zo'n trek in een kroket. Dan maar het Nederlandse drop aanbreken. Die avond hebben we voor het eerst in meer dan 2 maanden weer zelf gekookt. In Azie hebben we in 10 weken tijd 210 keer buiten de deur gegeten, dus daar raak je een beetje aan gewend. Het is ook wel weer eens lekker om zelf eten te maken, als dat maar niet te vaak gebeurt.

De tweede hele dag in Sydney zijn we naar Manly Beach gegaan. Eerst naar de haven gelopen en toen met een ferry, die langs de Harbour Bridge en het Opera House vaart, naar Manly gevaren. Van daaruit een wandeling langs de kust en over een landtong gemaakt, waar tot 12 jaar geleden de Australische artillerieschool gevestigd was. Mooie omgeving en ook lekker weer. In de loop van de middag ook nog een paar uurtjes op het strand van Shelly Beach gelegen, nabij Manly Beach. Heerlijk ontspannen. 's Avonds was het tijd om ons voor te bereiden op oud en nieuw. Om het vuurwerk gratis te kunnen bekijken (we blijven Hollanders) moet je er vroeg bij zijn en de hele dag wachten op een veld. Tenzij je bereidbent 190 dollar p.p. te betalen voor de beste plekken. Daartoe waren wij niet bereid. Dus daarom boodschappen gedaan voor de lange wacht en ook lekker vroeg onder de wol gegaan in afwachting van een hele lange oudjaarsdag.

De 31ste gingen we maar vroeg naar de Botanic Gardens om nog een beetje een goed plaatsje te bemachtigen. Om 8.45 uur (ja, in de ochtend!) sloten we achteraan in de rij, die inmiddels al behoorlijk lang was. Om 10.00 uur ging het terrein open en werd iedereen gecontroleerd of er geen alcohol/vuurwerk/andere verboden dingen in de tassen zaten. Dat duurde wel even, waardoor wij pas om 11.45 uur het terrein op konden. Gelukkig waren er nog genoeg leuke plaatsen met uitzicht op het Opera House en de Harbour Bridge. Daar maar ons kleedje neergelegd, boekje en muziek erbij, en maar wachten! We hadden eten en drinken meegenomen en je kon op het terrein ook nog dingen kopen (verrassend weinig dronken mensen, misschien omdat het bier 7 dollar was?). Het was eigenlijk gewoon een gezellig dagje in het park, de tijd ging vrij snel. Vanaf 21.00 uur werd er al wat vuurwerk afgestoken, en vanaf die tijd elk uur. Leuk voorproefje dus. 0.00 uur kwam in zicht en wij waren nog half aan het wachten op het aftellen toen het tot ons doordrong dat het al nieuwjaar was! Er werd blijkbaar niet vanaf de 10 seconden teruggeteld, waardoor er wat verwarring ontstond. Het vuurwerk daarentegen was spectaculair, heel gaaf om dat vanaf zo dichtbij mee te mogen maken! Toen het vuurwerk voorbij was, begon iedereen weer richting de stad te lopen, en aangezien er 20.000 mensen op het terrein waren, duurde dat wel even. Wij hebben later in de stad nog gekeken of er nog muziek of iets dergelijks was, maar het was vrij rustig! Niemand steekt hier trouwens zelf vuurwerk af, dus ook geen rotzooi op de wegen. We hadden geen kaartjes voor een feest, die waren allemaal al vroeg uitverkocht en bovendien belachelijk duur, dus om een uurtje of 2.00 waren we terug in het hostel.

Op nieuwjaarsdag hadden we niet veel op de planning staan, we waren behoorlijk gaar van de vorige dag en besloten alleen wat te internetten, een wasje te doen (dat moeten we hier weer zelf doen, wat een armoede) en nog een keer naar de Botanic Gardens te gaan, deze dag een oase van rust, waar je heerlijk een tijd in rond kan lopen.

Op 2 januari gingen we een dagje naar Bondi Beach. Eerst met de trein naar Bondi Junction, waar een megagroot winkelcentrum aan vastzit, waar we nog wat geshopt hebben, en toen met de bus door naar Bondi Beach. Het weer was een beetje raar die dag, best warm maar soms opeens wat regen en dan weer heel veel zon. De tijd die we op het strand lagen was het in ieder geval goed weer en we zijn zelfs een beetje verbrand. Met een heerlijk fruitsmoothie weer terug met bus en trein en toen maar een kant-en-klaar salade bij de Coles gehaald. Het koken in het hostel is niet zo'n succes, iedereen loopt elkaar in de weg en je spullen worden onder je neus vandaan gestolen. Jammer maar uiteindelijk zijn we nog wel blij met dit hostel: het is in ieder geval schoon en op een goede locatie, bovendien hebben we een heel bescheiden bedrag betaald als je soms verhalen van anderen hoort. Gisteren vertelde iemand ons dat hij voor 4 nachten in een hostel meer had betaald dan wij voor 8 nachten met z'n tweeen! Hij had dan ook pas in oktober geboekt, waardoor je geen keus meer hebt.

Gisteren zijn we naar de Blue Mountains geweest, een gebied 2 uur ten westen van Sydney, zo groot als Belgie, waar je leuke wandeltochten kan doen. We namen de trein naar Katoomba en van daaruit liepen we naar Echo Point. Helaas hadden we geen zicht op de three sisters door de mist. Het regende bovendien een beetje waardoor de wandelpaden glad en modderig waren. We lieten ons natuurlijk niet kennen en hebben een paar uur rondgelopen. We kwamen bij een punt vanwaar je met de scenic railway omhoog kon. Dit is de steilste kabeltrein ter wereld (tot wel 52 graden), die vroeger door de mijnwerkers gebruikt werd. Eenmaal boven nog richting een ander plaatsje: Leura gelopen en daar nog even rondgekeken. Omdat het weer maar niet verbeterde, zijn we om 16.25 uur weer teruggegaan naar Sydney. Wanneer we over een paar weken weer in de buurt zijn als we van Cairns naar Sydney rijden, kunnen we nog eens een poging wagen voor een beter uitzicht dan witte mist.

Vandaag hebben we 's ochtends eerst nog geshopt in het centrum, Tom heeft nieuwe schoenen gekocht zodat hij niet meer met gaten in zijn schoenen hoeft te lopen en Yvonne heeft een jurkje gekocht wat als het goed is aan de Oostkust wel van pas gaat komen op het strand! Ook is Tom vandaag naar de kapper geweest, na 4 maanden toch wel een keer nodig, hoewel dat matje in zijn nek ook enig staat.

Morgen vliegen we naar Alice Springs, overmorgen begint onze 3-daagje Uluru adventure tocht. Lekker weer kamperen!