We zijn begonnen aan het tweede deel van onze reis: Azie!! Een cultuurshock is wat overdreven maar er zijn zeker veel verschillen te bemerken.

Eerst nog even terug naar Nairobi. Daar eindigde onze georganiseerde reis en verbleven we nog 3 dagen. We hebben niet heel veel gedaan behalve dan ons bezoek aan het olifantenweeshuis. Nairobi is vooral een hele drukke, lawaaiige stad vol verkeer. Als voetganger moet je regelmatig je leven op het spel zetten om over te steken. Rood licht wordt hier als donkergroen gezien door de automobilisten.

Het internet was belachelijk goedkoop, ongeveer 40 cent per uur, dus daar hebben we veel tijd aan besteed (mede doordat het internet ook belachelijk traag was…). Verder op bed gehangen, tv gekeken (was ook lang geleden) en onze was laten doen. Dat bleek lastiger dan gedacht, onze was kwam exclusief 2 handdoeken en een t-shirt terug. De handdoeken konden nog gevonden worden, het t-shirt van Tom helaas niet meer. Na heel wat heen en weer gepraat, tussenkomst van zowel de manager van de wasserette als de manager van het hotel en 20 telefoontjes (hij bleef maar uitvallen, of hing hij elke keer op?) boden ze aan om ons een vergoeding te geven van… 500 shilling. Dat is ongeveer 5 euro. ‘Daar kan ik nog geen lolly van kopen ‘ zei Tom. Toen verhoogden ze hun bod tot 1000 shilling. Nou ja, we moesten het er maar mee doen. We kregen nog wel even de rekening van de was, waar het missende shirt ook nog op stond. Onze hollandse logica vertelde ons dat dit een foutje moest zijn geweest, maar nee, daar begon de volgende discussie alweer. Ze konden de bon niet meer veranderen en we waren toch al gecompenseerd bla bla bla (we hebben het hier over een hele euro!! Als manager van het hotel zou je toch zorgen dat het in orde kwam zou je denken). Principieel als we zijn waagden we er nog 5 minuten aan en besloten toen toch maar te betalen. Wat een arremoe.

Wat dit akkefietje overigens ruimschoots goedmaakte was het overheerlijke eten in het restaurant van het hotel! De eetzaal zag er treurig uit maar het eten was heerlijk! Lekkere Indiase curries met garlic naan, wat een feest.

16 oktober was onze vlucht gepland van Nairobi via Doha naar Bangkok met Qatar Airways. Vantevoren maakten we ons nog wel wat zorgen over de tassen aangezien er maar 45 minuten(!) tussen beide vluchten zat. Daarom hadden we maar alvast wat noodrantsoenen in onze handbagage gedaan. Maar dat bleek onterecht: een geoliede machine. Beide vluchten verliepen meer dan goed en de transfer tussen de twee zelfs perfect: snel en soepel. Voor we boe of bah konden zeggen zaten we alweer in het tweede vliegtuig, dat overigens van het beste personal entertainment systeem dat we ooit hebben gezien voorzien was. Zodoende kwamen we de volgende dag om 7.30 aan in Bangkok. Ook daar bleken ze al vaker toeristen over de vloer gehad te hebben, want alles stond prima aangegeven. De taxi bracht ons voor 4 euro naar ons YHA hostel aan Silom road. Helaas bleek onze kamer nog niet klaar zodat we eerst nog een paar uur in het benauwde bangkok moesten doorbrengen, en dat terwijl we enorm moe waren van de overgeslagen nacht. Maar om een uur of 13.00 konden we de kamer op. Nou ja kamer, hokje. De WC ruimte deed tevens dienst als douche (maar was even groot als een normale WC ruimte) en de kamer bood slechts 1 raam met drie blinde muren waaraan nog geen poster hing. Niet echt een plek om lang te verblijven dus. Maar goed, we kwamen dan ook niet voor een luxe kamer maar om de stad te bekijken.

De eerste dag hebben we alleen over Silom road gelopen en ’s avonds lekker gegeten in een thais tentje met TL-balken en lage prijzen (1,5 euro voor hoofdgerecht). De volgende dag zijn we met de Skytrain naar het busstation voor kaartjes richting Koh Chang en naar een grote mall gegaan aan Siam Square, alwaar we eerst gratis op internet hebben gezeten bij de Apple store om een hostel op Koh Chang te boeken. En wat een winkelcentrum is het Paragon: in de kelder zit een aquarium (zoiets als Ocean World), op de tweede etage zitten autodealers als Lamborghini en Porsche en op de vijfde etage zitten 4 bioscopen en een bowlingbaan met karaoke faciliteiten! Dat is het betere werk. Na onze ogen uit gekeken te hebben stapten we van de koude airco weer terug op straat in het haardrogerklimaat van Bangkok. Zweten dus! Nog even op internet gekeken in het hostel voor wat we na Koh Chang zouden gaan doen. Maar wat schetste onze verbazing op 1 van de sites die we bekeken: er zijn twee Koh Changs in Thailand! SLIK (wij zijn dus echte farang, onwetende westerlingen). Visioenen van verkeerde bustickets en onterecht geboekte hostels trokken aan onze ogen voorbij. Snel even op de kaart gekeken en ja hoor, de Koh Chang waar we naartoe dachten te gaan lag aan de westkust en de Koh Chang waar we daadwerkelijk naartoe zouden gaan lag aan de zuidoost kust bij Cambodja. Even de beide boekingen op elkaar afstemmend bleken we gelukkig wel beide verkeerd geboekt te hebben. Een opluchting. Flexibel als we zijn maar besloten alles zo te laten en een ‘kleine’ omweg (van 10 uur retour) opweg naar Phi Phi te incasseren.

De laatste hele dag in Bangkok hebben we besteed aan het bekijken van een paar tempels (zie foto’s). We gingen met de taxi-boot eerst naar Wat Pho, de grootste tempel van Bangkok en de plek waar de reclining buddha te vinden is. Een prachtige tempel, alhoewel het heel erg warm was. Ook nog naar de Grand Palace en de Golden Mountain gelopen, ook mooi. Onderweg van de ene Wat naar de andere werden we regelmatig lastiggevallen door sjacheraars. Vreemden die je ongevraagd advies geven, opdringerig zijn en je uiteindelijk alleen maar een ritje met een TukTuk willen aansmeren. Vermoeiend. Aan het einde van de dag terug naar de hostel en vroeg naar bed omdat de bus naar Koh Chang om 9.45 zou vertrekken.

De volgende dag met onze volledige bepakking met de Skytrain naar Ekkamai busstation om direct in de klaarstaande bus te kunnen stappen. Vergeleken met Marvin zeer luxe, airco en beenruimte. We gingen prima op tijd, kregen zelfs water en koekjes (en dat allemaal voor 5 euro) en werden 5 uur later keurig op de pier richting Koh Chang afgezet. Daar een kaartje gescoord en eindelijk met de intens trage ferry om 16.00 uur aangekomen. Op Koh Chang werden we opgewacht door een pickup met twee bankjes achterin en de koffers konden op het dak. Voor Tom was geen zitplek meer, dus hij mocht achterop staan. In elk geval lekker koel. Om een uur of 17.00 kwamen we dan aan bij The Sunflower Bungalows en bleken een nette en mooie bungalow te hebben. Het strand is 5 minuten lopen over een kruipdoor-sluipdoor weggetje langs de kust. Fantastisch! En wat een uitzicht met zonsondergang. De sfeer is daarnaast relaxed en het leuke Tree House restaurant (half in de zee gebouwd) bleek een goede voor het avondeten te zijn. Je zit aan een lage tafel op een kussentje op de grond te eten, van het uitzicht te genieten (de fruitshakes zijn trouwens ook erg vers en lekker) en rustige muziek te luisteren. Al met al zalig.

De volgende dag aan het strand gelegen en een buskaartje naar Phuket geregeld, dat wordt wel een heel lange reis van meer dan 24 uur. Vanaf Phuket willen we een paar dagen naar Koh Phi Phi en dan naar het noorden. Maar zover is het nog niet. Eerst nog maar genieten van zon, zee en strand...