Op dag 13 hadden we een lange rit voor de boeg. ‘s Ochtends deden we nog wat inkopen in Windhoek en toen was het tijd om via de buitenbos grenspost de grens te passeren naar Botswana! Dus weer stempeltje halen voor exit uit Namibie en 2 minuten later een stempeltje voor entree tot Botswana... We hebben ons kamp opgezet in Ghanzi, Trail Blazers Camp. ‘s Avonds werden we nog getrakteerd op een bushmandans rond het kampvuur./ Telkens legde iemand uit waar de dans over ging en of het een ‘healing song' of ‘entertainment song' was. Voor ons klonken alle liedjes echter hetzelfde, en dat was na 6 keer aanhoren ook wel een keer genoeg... Later nog veel lol om gehad. We gingen uiteraard onze eigen healings songs bedenken waarna een reisgenoot de ‘zang' erbij verzorgde.

De volgende dag was er een optionele bushwalk begeleid door bushmen waar wij aan meededen. Dat was leuk: we hebben veel geleerd over medicinale planten en alles wat de natuur verder te bieden heeft. Ze hadden zelfs hun eigen versie van Viagra.

Daarna snel op weg (we lijken soms veel haast te hebben, het is wel vakantie hoor!!) naar Maun waar wij de nacht zouden doorbrengen. Onderweg passeerden we nog een mond- en klauwzeer checkpoint waar we onze schoenen en de banden van de truck door een chemisch badje moesten halen. Dan staan er 10 mensen omheen te kijken en een beetje te niksen. Maar ze hebben in ieder geval werk! We hoorden dat het werkloosheidspercentage hier boven de 40 ligt en dat 1 op de 3 mensen besmet is met het HIV-virus. Aangekomen in Maun heerlijk gezwommen in het zwembad. Toen boodschappen gedaan voor de volgende dagen: we hadden 10 liter water per person per dag nodig in de delta dus dat was sjouwen. Yvonne ging toen mee met een scenic flight over de Okavango Delta. Prachtig was dat: je kon vanuit de lucht een goed overzicht krijgen van de uitgestrekte Delta: de grootste in de wereld. Ze zag kuddes Olifanten (grootste populatie in Botswana), gnoes, giraffe en allerlei antilopen. Het was maar een klein vliegtuigje met 7 personen dus je voelde alle bochten wel goed! Had al een beetje rekening gehouden met een kleine lunch zodat ze niet al te misselijk zou worden...

De volgende dag was het tijd om echt de Okavango Delta in te gaan. Dat betekende 1 uur met de truck over een zeer hobbelige weg en daarna 3 uur in een Mokoro (soort kano, gemaakt uit de stam van een sausage tree). We hoefden zelf niks te doen, de zogenaamde polars gebruikten een grote paal van hout om ons voort te duwen. Dat was interessant: veel door het riet en ondiep water. We zagen wat kikkertjes en in de verte olifanten. Wel was het erg warm: toen we om een uur of 11 aankwamen bij ons kamp hebben we dan ook de hele middag niks gedaan, lekker geluierd op een matje en gezwommen in de delta (even niet denken aan de krokodillen die daar zitten: we vertrouwden erop dat de polars ons een veilige plek hadden aangewezen.. Het is dan echt te heet om iets te kunnen doen. Om 5 uur maakten we een wandeling van 1,5 uur waar we wederom vele dieren hebben gezien. Soms wel een eng idee dat je een paar meter van wat giraffen staat of apen en je denkt maar steeds: waar ga ik naartoe rennen als er een beest achter me aankomt?? Maar we mochten niet in paniek raken als de gids dat niet was dus keken we af en toe maar angstvallig zijn richting op. Verder moesten we in een rijtje achter elkaar blijvenlopen om kuilen ed te ontwijken. ‘s Avonds een heerlijk maal van Jabu: hoe hij het (ook daar) weer voor elkaar krijgt is een wonder. We werden nog even gewaarschuwd voor ons tent: niet open laten staan! Elke keer weer dichtritsen want anders sluipen er weet ik wat voor dieren allemaal in. We zitten natuurlijk niet zo te wachten op een ontmoeting met een giftige schorpioen zo in the middle of nowhere...

De volgende dag was het weer een vroege wakie wakie, met als uitzondering dat we niet konden douchen dus dat scheelt weer tijd. Ons ‘toilet' was een diepe kuil waar we wat zand op moesten gooien als we klaar waren. We worden er steeds beter in moet ik zeggen. En dit is ook niet bepaald de tijd om preuts te zijn, dat leer je ook wel gauw af... Om 6.15 uur, bij zonsopkomst, was het tijd voor een 3,5 uur durende wandeling. We hebben heel veel dieren gezien: gnoes, apen, impala's olifanten, giraffe, zebra's etc. Teruggekomen in het kamp wachtte een heerlijk ontbijt met pannenkoeken! Wederom hadden we de middag vrij door de hitte. Beetje gelezen en gezwommen. Om 17.00 uur gingen we met de Mokoro's richting de hippo-pool, waar helaas vandaag maar 1 nijlpaard was. Wel gaaf om zo dichtbij te zijn! Prachtige zonsondergang aanschouwd en later gegeten en liedjes gezongen rond het vuur. Ieder land was vertegenwoordigd dus ook wij moetsen eraan geloven. Gelukkig hadden we wat wijn gedronken en waren we niet de enigen die lekker voor lul stonden. Onze gids Jabu bleek naast een goede kok ook nog een uitstekend zanger te zijn, dus daar ook nog van genoten. Hij bedacht ter plekke een lied over de reis tot nu toe, met leuke anekdotes erin. AWESOME DUDE! (zeggen de koreanen vaak)

Nog een nachtje in de Delta en we werden deze morgen op een bijzondere manier wakker: namelijk van de wind! Onze tent werd bijna omver geblazen! Dat was lasting inpakken maar toch gelukt. We begonnen aan de reis terug: weer 3 uur in de Mokoro. Overigens is het niet altijd zo'n lange rit maar dit jaar was er de grootste hoeveelheid water in de Delta sinds 1961 dus dan duurt het wat langer voordat je land bereikt. Bij de truck aangekomen stonden er een paar lekker koude blikjes drinken op ons te wachten: wat een verademing na al die hitte en warme drankjes! Ook nog zoiets waar we behoefte aan hadden: een douche!! Dat dus ook uitgebreid gedaan op de camping. Na de lunch alweer door richting Gueta, waaar we heerlijk gezommen hebben in het mooiste zwembad tot nu toe. ‘s Avonds naar de bar, gezellig!

Niet al te laat gaan slapen want wakie wakie tijd was 4.45 uur! We vertrokken om 6.00 uur om om 11.00 uur in Kasane te kunnen zijn. Om 12.30 uur begon namelijk onze game-drive, ook de beste tot nu toe! Nu ook krokodillen gezien en gieren en wrattenzwijnen van dichtbij. Daarna gelijk door naar een sunset cruise, nu ook veel nijlpaarden gezien, ook kleintjes. Leuk gezicht. Ook stak er voor onze boot een olifant over door het water, prachtig gezicht.

Dit verhaal schrijven we overigens in Zimbabwe, waar we later meer over zullen vertellen (interessant land!) Het was tijd voor de Victoria Falls! En tevens het eindpunt van het eerste deel van de reis. Dus dat wordt afscheid nemen van onze medereizigers...