Nadat we donderdag nog vooral moesten uitrusten van de reis, konden we vrijdag dan echt de stad verkennen. Het was weer schitterend weer (wat een gezeur over winter in Zuid-Afrika) en direct na ons geroosterd 'brood' (spons) met 'kaas' (zelfs de kaas op de mcdonalds cheeseburger is lekkerder) en 'koffie' (zwart water met in de verte een vleugje koffiesmaak) begaven wij ons richting de receptie om een auto te gaan huren voor zaterdag en zondag. De behulpzame vrouw bij de receptie belde gelijk roudabout cars voor ons, waarna een lange verhitte discussie onstond over de klasse auto (groot genoeg voor Tom!), de prijs die daarbij hoorde en de beschikbaarheid. Aan het gezicht van Leah te zien ging dit niet goedkomen. Onder het mom van 'wat is je naam? ik bel je zo terug' kon zij ophangen en even uitblazen. 'This guy is called Linda!' verzuchtte ze, alsof daarmee alles verklaard was. Ze belde snel een ander bedrijf, waarmee het binnen 2 minuten geregeld was, een Nissan Almera waarvan de stoel omlaag gezet kon worden (hij probeerde het nog aan de telefoon uit) voor een hele redelijke prijs: 500 rand (50 euro) voor 2 dagen met onbeperkte kilometers. Ze belde ook gelijk een taxi om ons naar de Cable Way te brengen van de Tafelberg.

Na een vrij steil ritje met de kabelbaan belandden we op de top van de Tafelberg. Wat een prachtig uitzicht! Je ziet de hele stad liggen en omdat het zo helder weer was (geen 'tablecloth' zoals de mist heet die op de berg kan liggen) kon je heel ver kijken. We hebben de lokale flora en fauna aanschouwd en helaas geen 'dassie' gezien maar wel een man met een bierbuik met de tekst op zijn polo: 'ek sy me ma se soetste kind'. Ja lees nog maar eens hardop dan begrijp je het wel. Humor die Afrikanen. Zo hebben we een uur rondgelopen om geen uitzicht te missen van Kaapstad en omgeving. Het was weer tijd om naar beneden te gaan en meer van de stad te zie: het fort, stadhuis en district 6 museum wat dicht bleek te zijn.Hier zagen we de pijnlijke tegenstellingen: kinderen die je zowat aanklampten voor wat geld, hordes mensen die toch echt allemaal in die ene bus moesten en een vrij onbehaaglijk gevoel in de stad met die armoede en criminaliteit. We voelden ons weer echt van die rijke westerlingen, dat terwijl wij toch budgettravellers zijn? Maar als je een kamer met eigen badkamer en balkon hebt hou je zelfs jezelf niet meer voor de gek... Het wordt tijd voor afzien in tenten met onze Nomad-reis van Kaapstad naar Nairobi. 's Avonds een beetje genikst en boeken gelezen, er lagen een paar Nederlandse boeken (waaronder 'Gala' van Ronald Giphart) in het hostel dus die eerst maar gelezen voordat we onze eigen boeken moeten 'aanbreken'. Met het leestempo van Tom heb je anders na twee dagen geen leesvoer meer...

Zaterdag werden wij wederom verblind door de zon wakker in onze knusse hostelkamer. Na ons standaard ontbijtje (ook hier ga je gewoontes creeren) werd om 9.00 uur onze auto afgeleverd bij het hostel (stel je voor dat we hem moesten ophalen...) en konden wij onze weg richting Cape Point beginnen. Maar eerst de stad uit zien te komen, links rijdend (even wennen) en met andere weggebruikers die er toch wat andere gewoontes op nahouden in het verkeer. Yvonne was erg blij dat zij niet hoefde te rijden en had het liefst haar ogen dicht gehouden, ware het niet dat zij toch enigszins moest navigeren (onze eerste relatietest van de reis). For your information: we hebben het doorstaan!! Gestopt bij Simon's Town waar we bij precies hetzelfde koffietentje hebben gezeten als Tom 7 jaar geleden met Edwin. Vervolgens de pinguins geobserveerd bij Boulders Beach, wat een lachen beesten! En onze weg vervolgd richting Cape Point, waar we een ontmoeting hadden met een baboon-familie (das wel even schrikken). Je hebt de neiging om ze te gaan aaien maar dat wordt toch ten strengste afgeraden... Er zit tenslotte geen hek tussen.We zijn naar boven gelopen en ondertussen konden we veel mooie foto's maken. Toen zijn we ook nog naar de oude vuurtoren gelopen,die toch een stuk dichterbij was dan het bordje aangaf (of lopen wij zo snel?). Vervolgens met de auto naar Kaap de Goede Hoop gereden. Gelukkig was het overal vrij rustig doordat het geen toeristenseizoen is. Daarna via 'Gifkommetjie' de Cape Peninsula uitgereden waarna we onze weg terug naar Kaapstad probeerden te vinden. Helaas bleek de Chapman's Peak drive gesloten te zijn waardoor we de Twelve Apostles wel op onze buik konden schrijven, dus een groot deel dezelfde weg terug als die we heen hadden genomen. Eind van de middag de auto geparkeerd en 's avonds onze benen wat rust gegeven. Onthaasten heet dat.